15 okt. naar Canyonlands NP.

Na alweer een koude nacht, ‘snachts de elektrische kachel aan gelaten omdat het 3 graden ging vriezen, reden we op tijd, vanaf de ‘paardencamping’ naar Canyonlands NP.

Dit park bestaat uit drie delen. Island in the Sky, The Maze en The Needles. Door het park loopt de Green River/Colorado River en omdat er geen bruggen zijn kun je niet overal komen (met de camper).

Wij hebben alleen Island in the Sky gedaan, mooie wegen, uitzichten die zeker de moeite waard zijn om te bekijken, allemaal anders en wandelingen, heel veel wandelingen. The Maze is niet toegankelijk voor auto’s laat staan voor campers, alleen te voet of met gehuurde 4x4 Jeeps. The Needles kunnen we ook met de RV bekijken maar dan moeten we ca. 70 km naar de zuidelijke ingang rijden. Death Horse Point State Park (ligt naast Island In The Sky)hebben we overgeslagen, daar is een plateau waar je kunt zien waar paarden stierven van de honger. Eén dood paard in de vakantie is meer dan genoeg voor ons.

Toen we halverwege de weg naar Canyonlands reden ,‘s morgens al, maakte Wieb de opmerking ik overweeg eigenlijk om eens te kijken of we vannacht hier kunnen overnachten, zodat we vanavond niet helemaal terug hoeven rijden en morgenochtend niet weer hetzelfde deel. Helemaal niet zo’n gek idee, want eerlijk is eerlijk, ergens kijken kost tijd, de camper slurpt benzine, en we hebben meer de tijd om op te staan. Naar de camping kost gauw 20 dollar.

Dus nadat we een paar dingen hadden bekeken kwamen we langs de camping er door gereden en hebben daar op plaats nr. 10 een briefje gehangen met onze naam, geld in het vlopje en wij hadden een plekje voor de nacht.

Omdat we nu de tijd hadden, zijn we op ons gemak nog verder gegaan.

Een aantal malen hebben we overwogen om een wandeling te maken. De eerste keer was bij Shafer overlook, een trap waar Wieb naar had staan kijken, zou Thea het aandurven of zullen we het gewoon overslaan?

Toen ik kwam kijken wat er te zien was, vroeg Wieb durf je het aan, het is een stenen trap.

Oké, ik probeer het, het was dus niet zomaar een stenen trap, na het stukje dat je kunt zien, bleken er rotsblokken te liggen, grotere en kleinere. Gewoon er even overheen. En laat dat nu net het probleem zijn. Het gewoon, maar ik heb het gered, kostte meer tijd. De overwinning is des te groter.

We hebben samen nog een nieuwe poging geprobeerd naar Whale Rock,, maar die mislukte al heel snel, want daar waren de stenen al heel snel glad en hoog. Onze laatste poging was bij het Upheaval Dome, naar de eerste overlook te gaan. Helaas is mij dat niet gelukt. Daar is Wieb alleen gaan kijken, hij was met ongeveer 20 min. terug. In een krater ligt heel veel zout(stenen). Restant van de zee. Overspoeld met allerlei andere steenlagen en door een meteoriet inslag weer aan de oppervlakte gekomen.

Terwijl ik beneden zat te wachten kwam er een mevrouw die de wandeling had gemaakt naar me toe: alles goed met U, lief toch?

We waren net voor 16.00 uur bij ons plekje en hebben daar nog een heerlijk uurtje in de zon (met winterjas aan) uit de wind buiten gezeten. Net voor het te koud werd voor ons, kwam er tegenover ons een auto aanrijden met een jongen, die met een tentje ging overnachten, respect voor die mensen. Het zijn er toch aardig wat, die deze kou trotseren en in een tentje gaan slapen.

Kampvuur erbij om zo toch nog een beetje warm te blijven.

Wij hebben de nacht in onze camper doorgebracht.