26 okt. Camper inleveren en naar huis.

Alles klaar. Na het ontbijt het resterende eten, wat niet mee mag/kan, weggegooid.

Snert vliegtuig… Maar goed, regels zijn regels.

We wilden voor 11 uur bij de verhuurmaatschappij zijn want als je er na 11.00 uur bent, dan moet je maar afwachten hoe laat er een busje naar SFO zou gaan.

Omdat we ook nog met de kachel ‘zaten’ hadden we nog wat extra administratie. Ook de gereden schade, een kapje van een achterlicht, moest even bekeken worden.

Verder misten wij in de vakantie diverse dingen, bijv. een emmer, een stoffer en blik een pedaalemmer. Reden om te zorgen dat we tijd waren en toch met het eerste busje mee konden.

Het is gelukt! Gelijk met ons is er een echtpaar met 4 kinderen mee gegaan. Het verhuurbedrijf had aangegeven, de familie niet naar het opgegeven hotel te brengen, alleen naar één waar hun zaken mee doen. De chauffeur dacht er kennelijk anders over, keurig naar het hotel gebracht.

Toen waren wij aan de beurt, dat kostte nog een half uur maar om 12.30 op het vliegveld. Daar begon het ritueel, de boardingpas aanvragen, onze geboortedatums klopten niet, via de pc gewijzigd, maar kostte extra tijd.

Toen de koffers afgegeven, beiden koffers waren niet te zwaar, al zou je zeggen van wel. De zware dingen in de kleinste gedaan, die was 18 kg en de grote 23,6 kg.

Omdat ik een NVS draag, mag ik niet door de metaaldetector, maar je zou toch zomaar iets bij je kunnen hebben, juist omdat je niet door de metaaldetector gaat.

Uit de rij, van onder tot boven met een hand scanner. Vooral mijn benen en specifiek mijn kruis waren erg interessant, nu gaf die dame wel aan dat ze dat ging doen, maar toch.

Ook mijn handen moesten er aan geloven, met een pleister met een soort zeep. Over handen, polsen. Het bleef blank, ik mocht door. Gebruik blijkbaar geen drugs ed.

Toen nogmaals zorgen dat alles weer een fatsoenlijk plekje kreeg in de koffer en ons opmaken voor het wachten.

Bleek dat het vliegtuig er nog niet was. Na een uur kwam hij aan om 15.15. 20 minuten later dan de bedoeling was konden we aan boord. Wij hoorden bij serie vijf en moesten nu aansluiten in die rij, die best lang was.

Eenmaal in het vliegtuig kregen we al snel koffie/thee of iets dergelijks.

Het eten: je moet echt alles lusten, (doen Wieb en ik niet), dus hebben we kunnen ruilen.

Toen was het de bedoeling dat we gingen slapen. Lichten werden gedimd. Nu moet je eens proberen om te gaan slapen als je nog wakker bent, want het is pas 8 uur, maar buiten werd het al snel donker. Nee natuurlijk, we moeten even 9 u door rekenen en dan moeten we nu wel slapen.

De beste man naast mij kon dat als de beste, binnen de kortste tijd hoorde ik na de warme maaltijd een flink gesnurk. Hoe die het doet??, we zitten tegen de wc’s aan die constant gebruikt worden. Daarnaast was er een huilend kind aan boord en dan gewoon slapen? Naderhand kreeg ik als antwoord, gewoon proberen. Ik denk dat ik de volgende keer een halve slaaptablet inneem, weet ik zeker dat ik slaap. Wieb heeft niet eens geprobeerd te gaan slapen. Films kijken en tetris gespeeld.

Eenmaal geland, wachten op onze koffers. Eén vonden we gelijk dankzij de rode band van Jan Doets, maar de 2e duurde even. Daar was de band van af. Heel vreemd. (Thuis bleek dat er een kaart in zat met de mededeling dat hij onderworpen was aan een visuele controle om dat er iets verdachts te zien was op de scanner. Alles lag nog keurig op zijn plaats in de koffer). Met onze koffers naar de treinen, de trein kwam eigenlijk vrij snel. Hij zou tot Dordrecht gaan en slapen is er dan niet echt bij.

Wieb heeft het gered tot we in de stoptrein naar Roosendaal zaten, daar is hij wat weg gesukkeld.

Eenmaal op het station met de taxi naar huis. Binnen heb ik mijn jas opgehangen, schoenen uit, medicijnen ingenomen en een etage hoger.

32 uur niet slapen brak mij behoorlijk op. Geslapen tot half 8, toen ontdekte ik dat Wieb er uit was. Op onderzoek uit, die zat beneden, was over zijn slaap heen. Hij had de koffers zo ver als kon leeg gemaakt en had de laatste foto’s in de pc gezet. Ik ben weer terug gegaan en ben nog een keer naar beneden gekomen om chinees te eten. Daarna weer terug naar bed, Wieb deze keer ook.

Rond de klok van 03.00 allebei wakker en eens even de vakantie doorgenomen.

Weer in slaap gevallen, in totaal heb ik er ongeveer 14 uur slaap op zitten en ik kan nóg wel een poosje slapen. Zelfs de douche heeft niet echt geholpen, vanavond dus maar vroeg naar bed, betere optie denk ik zo.

Het zal nog wel één of twee dagen duren voordat we weer in het goede ritme zitten, maar het was het waard.

Bedankt voor alle belangstelling en reacties.