13 okt. v Monument Vly nr Moab via Four Corners.

We zouden er een lange dag van maken.

Wakker met de zon achter op de camper, het was weer koud geweest vannacht. De heater aan en even afwachten hoe het blijft gaan met de heater, goed dus. Dat scheelt weer.

Vandaag eens voor de eerste keer water gevuld en het elektra eraf gehaald. Ja voor de eerste keer. Ik heb dat eigenlijk altijd aan Wieb overgelaten, tot ik van de week een vrouw het zag doen, samen met haar man.

Mijn opmerking die mevr. vult het water, werd gelijk beloond met……….. dat leer ik jou ook morgenochtend. Zo moeilijk is dat niet.

Dus stond ik vanochtend eerst het water bij te vullen, en vervolgens het elektra eraf gehaald, moet het snoer ook netjes opgerold. Weer wat geleerd.

Onze tocht vandaag is via Four Corners ( daar grenzen de staten Utah, New Mexico, Colorado en Arizona aan elkaar) naar Moab gegaan.

Wij hadden een bepaald beeld van Four Corners, het is leuk, daar niet van. Maar om nu te zeggen daar moet perse naar toe, nee. Daarnaast mag je ook daar per persoon betalen voor het parkeren van de camper, 5 dollar p.p. Ik heb al tegen Wieb gezegd, de volgende keer dat we ergens heen gaan en er moet per persoon betaald worden ga ik in de wc zitten, betalen we maar voor één. Belachelijk, oké per auto, maar per persoon. Gisteren kregen we daarvoor een scheef zwart/wit kopietje, nu een nette drukwerk folder.

We hebben foto’s laten maken van ons twee door een stel Duitsers, van hen heeft Wieb er ook een paar gemaakt. Het is een leuke herinnering die foto. Ook nog langs de vele kraampjes met Navajo spullen. Alles handgemaakt!

Nog maar een lunch in de camper gebruikt, we stonden niet voor niets op een betaalde parkeerplaats.

Daarna door gegaan naar Moab.

Dat is nu nog een aardig eindje geweest, ca. 2 uur.

Onderweg viel het op dat de paarden, koeien, schapen en herten dikker, gevulder zijn. We kunnen geen ribben tellen. We hebben wel een aantal dode herten gevonden, vermoedelijk aangereden. Ook foto’s kunnen maken van levende.

Nog een paar keer gestopt voor wat foto’s van de uitzichten, hele mooie plekken zijn er onderweg te zien geweest.

Tsja, en toen naar de camping. Jullie geloven dit niet, het zoeken van dit adres was voor Tomtom een hele klus, dus mobiel van Wieb gebruikt. Die vond het zo, maar ja wat vind je er precies, tis altijd een verrassing. Nou dat is het deze keer zeker.

We staan nu met nog één camper (met slide-out) op deze camping. En de naam is: Spanish Valley.

Nou? en zullen jullie denken. Nou het is een manege met alles erop en eraan, oftewel, we zitten tussen de strontvliegen, gehinnik en uiteraard ook de luchten die deze edele dieren soms uitwerpen.

Maar als je rust zoekt, moet je hier zijn. We hebben vandaag zeker 1 ½ uur aan een stuk buiten gezeten, de eerste keer deze vakantie. Want we waren of te laat op de camping, of het was te kil.

Tijdens het gehinnik, weg slaan van vliegen hebben we deze keer een lekkere tijd van de stilte genoten.

Ondertussen is het te laat om nog buiten te zitten en meer vliegen willen we niet. Nu kijken we vanuit de camper naar de paarden, die vlakbij ons in de tredmolen lopen, een heel mooi gezicht.

Daar moeten de paarden sneller in leren lopen, draf en galop? Er kunnen meerdere paarden tegelijk in, die zijn door middel van een soort schot gescheiden. Als ze te langzaam lopen krijgen ze een tik van het schot en gaan ze wel harder lopen.

Heel mooi om te zien. Op dit moment lopen er drie in, die het een beetje zat beginnen te worden. Het tempo is steeds langzamer aan het worden en ze weten duvels goed waar het hek zit, want daar stoppen ze even om te kijken of ze er al uit gehaald worden.

Hier is het ondertussen donker, het eten gaat zo gemaakt worden en dan maar eens foto’s uitzoeken. Hopelijk kunnen we binnenkort eens onze verhalen gaan plaatsen.