5 okt. Door Mojave NP naar Nipton.

Deze keer werden we door de wekker gewekt, had Wieb bewust gedaan, zodat we niet zouden blijven doorslapen. Hij was laat naar bed gegaan om het online dagboek helemaal bij te werken en er toch op tijd uit te willen. Het grootste nadeel van een slaappil voor mij is dat ik de hele dag slaap neigingen blijf houden. Raden wat er er gebeurde vandaag.

Nadat we wat later dan anders vertrokken, omdat we alles wat we nog aan foto’s en verhaal hadden, op het internet hadden gezet, waren we toch redelijk op tijd op onze volgende bestemming.

De Mojave woestijn. Benieuwd hoe die zou zijn. Omdat onduidelijk was hoe de wegen waren voor de zekerheid langs de noordkant naar binnen gegaan. Het bleek mee te vallen, echter niet zo glad als in Joshua tree.

Het eerste stuk viel eigenlijk net als gisteren wat tegen. Nadat we het informatie centrum hebben bezocht, hebben we tijdens de lunch bekeken wat we precies wilde gaan zien.

In eerste instantie waren het 2 delen, maar toen we goed naar de kaart gingen kijken bleek dat we met het doel voor morgen voor ogen, dan wel een heel stuk over onverharde wegen moesten gaan rijden en dat met een camper. We weten uit ervaring hoe dat is!

We hebben voor de zand-duinen gekozen, maar zoals iedere Nederlander weet, heeft Nederland ze ook, alleen kleiner en lager. En toch had het wat, echter pas na 3 mijl over een kapot wegdek. We zijn de wandeling niet aangegaan want we hadden al ontdekt dat de tocht naar de duinen, (de top?) en weer terug ruim 2 uur zou duren en we wilden weer op een redelijke tijd op een camping zijn.

De camping die we eerst hadden uitgekozen hebben we niet gedaan, nu nog ruim een uur en morgen dezelfde weg terug naar ons doel voor morgen: Las Vegas.

Eenmaal op de camping in Nipton net buiten Mojave NP heb ik gehoor gegeven aan mijn slaapneigingen en Wieb heeft ondertussen foto’s gemaakt buiten.

Na de koffie macaroni gegeten, afgewassen en het verslag gemaakt.

Ook al vast de foto’s in de pc.