28 mei, nr Moran via Grand Teton Nat.Park

Vrijdag

Na een heerlijke nachtrust werden we pas om kwart voor 9 wakker en dat wil wat zeggen.
Het was ook de eerste keer dat Thea zonder rugpijn uit bed was gekomen.
Dus dat slaapt dan ook gelijk beter.
Nu kan het heel goed schelen dat het bed, net iets beter was ingesteld, want als we in de bergen gaan rijden moeten de luchtbedden leeg, dus dat is ´s morgens leeg laten lopen en ´s avonds weer vol laten lopen.
De weg naar deze camping in Moran was er weer een met vele verschillende vergezichten.
Eerst zijn we nog een stukje terug gereden naar de Craters of The Moon, waar nog wat gefilmd is door Wieb. Toen weer het stukje terug. Verder op reis.
Het begint ons hier op te vallen dat er veel Country & Western achtige stadjes zijn, heel leuk om te zien, al vallen bij sommige de huizen uit elkaar van ellende.
Ook hier is het steeds een wisselend landschap, wat wel leuk is om te vemelden: donderdag hebben we een klein stukje gereden van vandaag, toen lag er op een berg wat sneeuw. Vandaag lag er beduidend meer sneeuw, komen we steeds dichterbij ons koudste deel van de reis?

Onderweg zijn we nog om de boodschappen geweest. Wieb vond dat er maar eens appelflappen mee moesten, oké wel lekker toch.
( gisteren heeft Wieb sportschoenen voor een collega gekocht,85 dollar/75 euro ipv 125!
Het bleken trouwens geen appel maar kersenflappen te zijn, maar er is niets mis mee.
Thea begon onderweg wel eens het gevoel te krijgen om iets van een dropje of snoepje in haar mond te kunnen stoppen. Dus daar zouden we ook naar kijken.
Nou dat laatste hebben we geweten.
We hebben een doosje van wat ze noemen gomballen gekocht. Lekker diverse kleuren wat kan het anders smaken dan thuis? Nou een heleboel. De kleuren hebben allemaal een specerijen smaak, als je goed op de verpakking had gelezen ook wel gezien had, maar goed van de kleuren die er in zitten hebben we besloten dat: groen, lichtgeel, geel en paars mogen blijven. De rode en oranje zijn voor de prullebak.
De groene smaakt naar tandpasta( vind Thea toch lekker),de rode naar chemicalieën voor onze portapotti,de oranje naar overheersende kaneel.
Gelukkig hadden we ook nog wat M&M’s gekocht en die zijn dus ‘gewoon’ niet te verzieken.
Omdat we zelden een parkeerplaats tegenkomen, om zelf koffie te zetten en daardoor gelijk een pauze hebben, hadden we afgesproken dat we onderweg bij een mac/burgerking of waar ze koffie verkopen om mee te nemen dat zouden doen. Nou niets dus.

Tijdens het laatste eind van de reis van vandaag kwamen we in het Grand Teton National Park,( in de staat Wyoming zijn we nu aangeland.) In dat park werd ons gewaarschuwd voor overstekend wild. Vrachtwagens werden gewaarschuwd niet te hard te rijden in bochten,vallen om volgens de borden en de bruggen konden ijsvorming hebben,(bord staat er volgens mij het hele jaar net als in België) kortom waarschuwing na waarschuwing.
Toen we eenmaal op de camping waren aangekomen, moeten we bekennen hebben we geen droog moment gehad vandaag!
Volgens de eigenaresse was het vanochtend hier nog onbewolkt en was de Grand Teton nog goed te zien,nou nu dus niet. Maar we kregen een mooi plaatsje en als dan morgen de bewolking is opgetrokken hebben we er een prachtig zicht op!
Maar waar hebben we dan een prachtig zicht op: jawel DE DRIE TIETEN!!
De naam komt van woudlopers die in maanden geen vrouw hadden gezien en bij hun blik op de bergen gelijk aan drie tieten moesten denken.
Je moet er maar opkomen, nietwaar. Alleen hopen wij wel te aanschouwen wat er zo mooi aan is, dat begrijpen jullie vast wel.
Voor vandaag is mijn verhaal wel weer kompleet, Wieb gaat nog foto’s plaatsen, kunnen die bij het verslag van de desbetreffende dag komen