21 mei camper ophalen

Vrijdag,naar Burlington en terug.

Na een heerlijk (groot) ontbijt zijn wij naar boven gegaan, koffers dicht maken en weer naar beneden.
Uitchecken en wachten op vervoer. We zouden opgehaald worden maar alles wat er kwam, geen taxibusje of zo van Moturis. Tegen half tien begon een taxichauffeur te vragen of wij naar het vliegveld moesten, nee dus.
Hij bleef aandringen en na heel veel heen en weer praten ( lees zeuren) en bellen bleek dat men niet op de hoogte was van onze komst bij Moturis.
Aangezien wij voor de camper naar Amerika moeten, zou dat een leuk bedrag gaan worden.
Zelf was dit via onze boeking al betaald, maar ja als het met een taxi gaat?
Er kwam toestemming om met de taxi te komen, Moturis zou de taxi kosten betalen.
Dus daar gingen we: Eerst naar het huis van de chauffeur om zijn paspoort te halen,hij bood ook koffie aan maar omdat we niet wisten hoelang de reis zou duren hebben we dat aanbod afgeslagen.
Bij de douane aangekomen, werd ons verteld dat we eerst nog eens papieren moesten invullen.
Dus aan de zijkant en in de rij.
Eigenlijk is het een formaliteit, maar ja het moet. Na het invullen kregen we een groen papier in ons paspoort geniet, we hebben nu toestemming om tot augustus 2010 in de VS te komen.
Verder naar het verhuurstation, daar kwamen we tegen 13.00 uur aan dus een hele dag naar de knoppen omdat men niet wist dat we kwamen.
De kosten voor het regelen van de taxi kost ook veel tijd en tegen de tijd dat wij aan de beurt waren was er al weer een poosje verstreken. Het opnemen van de meterstanden, event, schade en uitleg van hoe de camper werkt nam niet zo heel veel tijd in beslag.
Boodschappen doen kost veel meer moeite. Uit je hoofd kom je ver, maar je vergeet toch veel.
Toen de reis terug richting Vancouver, dat stuk is goed gegaan, maar in Vancouver: Mark en Regina gerust we hebben geen ruzie gezocht maar het was niet het meest ontspannenste stuk van de reis,we hadden wel een GPS maar nog nieuw in de doos!.
Na ons plekje te hebben gevonden op onze camping eerst maar eens kijken of we alles hebben.Niet helemaal, dus nieuwe ronde morgen.
Dan eerst maar eten, de afwas doen we morgen wel.Eerst hebben we ons over het bed gebogen, wij hebben een soort opblaas bed, met afzonderlijke kamers. Ideaal dus. Wieb heeft zijn kant al goed ingesteld, Thea nog niet helemaal. Toen moesten we nog de koffers leegmaken en vervolgens alles een plekje geven. Kost alles bij elkaar toch nog een behoorlijke tijd.
Wieb heeft een leuk werkje gekregen. Het bed opmaken. Het is superhoog voor mij, moet er echt met mijn kont op gaan zitten en dan naar achter schuiven. En zelfs Wieb moet klimmen.
We zijn nog een poosje samen bezig geweest met het uitpakken en verzinnen van waar laten we wat, het is tenslotte wel voor 6 weken ons huis, wat logica is dan toch wel handig
Nog een kopje koffie tegen half 10 en voor Thea is de koek op. Naar bed, het is een vermoeiende dag geweest en morgen gaan we weer verder.
Boodschappen doen en voor zover we nu hebben uitgedacht een eind wandelen.
Maar dat verhaal komt morgen.