20 juni de Inside Passage

Zondag


Dit zou wel het meest spectaculaire deel van onze reis zijn.
Al lang keken we er naar uit.

Om 04.15 zijn we uit bed gegaan. Moest wel, we moesten om 05.30 bij de pier zijn.
Daar duurde het inchecken erg lang! Nog eens extra, nog eens………. Dus voordat je zelf aan de beurt bent…
Maar goed dan ben je door de controle en dan zou je denken dat je verder kunt, nou mooi niet.
Wij waren de eerste camper en mochten keurig vooraan in rij 7 gaan staan.
Wachtend op een teken om te mogen gaan rijden.
Pas om kwart voor 7 waren we op de boot en nog voordat we de gratis kop koffie op hadden zijn we nog voor half 8 vertrokken.
Toen de boot eenmaal voer werd er nog informatie verstrekt in vloeiend Engels, dat begrijpen jullie en dat gaat toch echt te snel.

We ontdekten dat er kamers voor die dag te huur waren, geen behoefte aan.
We konden overal gaan zitten waar we wilden, maar nergens konden we zo gaan zitten dat je goed zicht had op wat er aan kwam.
Tot we ontdekten dat er een aparte ruimte was: de lounge, waar je stoelen kunt ‘huren’en op die manier verzekerd bent van beter zicht.
Eerst maar eens even een bakkie koffie genomen……….wat is wijsheid, de hele tijd ( 15 uur) heen en weer lopen, gewoon gaan zitten en hopen dat er wat komt of toch naar de lounge gaan.
Wij informeren zijn daar nog plaatsen jahoor………. Mooi zo doe er maar twee.
Dat kost u dan $ 60 slik, maarja dan heb je ook wat.

Alleen wat ook de purser, steward, captain of wie dan ook ons niet kon geven; was mooi weer.
We zijn vertrokken met nevel/mist niet super erg, maar leuk was het niet.
Hopelijk wordt het in de loop van de dag beter…… de mist trok wel op de bewolking bleef en daar is vanaf 19.00 uur ook wat regen uit gaan vallen.

Al vroeg nog voor 11.00 hadden we de eerste walvis te pakken ( een humpback) Maar wat gaan die beesten snel, nog voordat je je toestel te pakken hebt, zelfs als je hem in de starthouding hebt staan je bent te laat.
Wieb filmde hem toen er iemand voor ging staan,de lomperd.
Er zijn nog kleinere dolfijnen langsgekomen en er is nog een walvis gezien, maar voor foto’s en of film zijn we te snel geweest.
Geprobeerd is het wel, dus wie weet hoe het er uitziet.

Op een gegeven moment krijg je ook aanspraak. Dat is best wel grappig, voornamelijk van de ‘ toeristen’ zou Mark zeggen. Als Wieb ergens foto’s van maakt is het o……hij gaat weer de toerist uit hangen. Nou daar was nu een halve boot vol van.
Voor de meeste van ons was dit de eerste Inside-Passage en dus eigenlijk hoopten we allemaal op heel mooi weer en natuurlijk het zien van heel veel walvissen/ dolfijnen noem maar op.
Als er ook maar iemand dacht iets te zien of er werd gewezen ging alles naar die kant.
Je gaat ook vragen naar de reis, wat er gezien is. Heel grappig om mee te maken.
Wij hadden aan de ene kant een Duits echtpaar, die dame hoestte behoorlijk en keek ook absoluut niet vriendelijk, maar zo kan je gezicht staan niet waar?
Ze spraken geen woord, ook niet in het Engels. Ben je snel uit gepraat.
Aan de andere kant zat een Duitser met de Canadese nationaliteit.
En zijn vriendin van Canadese afkomst.
Ze waren erg vriendelijk en we hebben gezellig met ze zitten kletsen en ze hebben ook nog van alles verteld over de geschiedenis van Canada. We zijn blij dat we die stoelen hebben genomen.
Je ziet/zag meer en je praat makkelijker met anderen.

Bij aankomst in Port Hardy was het zodra we van de ferry af waren naar de camping.
We zijn als blokken in slaap gevallen en alleen om vier uur wakker geschrokken van een wekker die nog aanstond en dus vrolijk afliep. De volgende keer was 08.00 uur.